blogspot visitor

02 februari 2014

Dieudonné en Tariq Ramadan (deel 4)

Het abjecte netwerk van Dieudonné en Soral

Lees ook:
1. De comeback van Jodenhaat
2. Staaltjes Jodenhaat van Dieudonné
3. Het linkse activisme, Dieudonné en antisemitisme
5. Tariq Ramadan bouwt een brug naar... Dieudonné c.s.


Klik hier voor grotere afbeelding; © Alternative Libertaire, 2009 (bronnen: Le Monde en REFLEX).

Anti-communitaristische en antizionistische Partij

Voor de Parti antisioniste (PAS), gesteund en waarschijnlijk mede gefinancierd door Iran, deed Dieudonné mee aan de Europese verkiezingen van 2009. De namen* hieronder met een sterretje zijn van prominente leden van deze Liste antisioniste (grotere afbeelding van het affiche hier; van links naar rechts: Borreman, Gouasmi, Dieudonné en Soral). De partij deed mee in regio Île-de-France en behaalde daar 1,3 procent van de stemmen.
Voor Dieudonné's uiteindelijk afgelaste deelname aan de presidentsverkiezingen in 2007 schreven de negationisten Serge Thion en Maria Poumier teksten.

Extreemrechts

- Alain Soral* (meer over hem onderaan);
- Jean-Marie Le Pen, ex-leider en momenteel Europees lijsttrekker van Front National, peetvader van een dochtertje van Dieudonné; noemde de holocaust "een detail in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog"; was vorig jaar te gast bij de British National Party (zegt Nigel Farage); omarmt persoonlijk de quenelle; in 2007 reisde Dieudonné naar Kameroen met Le Pens vrouw Jany;
- Bruno Gollnisch, lang de tweede man van Front National, lid van het Europees Parlement, aangeklaagd wegens holocaust-ontkenning, eerst veroordeeld maar uiteindelijk vrijgesproken; liet zich vorig jaar interviewen door British National Party-tv; bracht onlangs de quenelle in het Europarlement;
- Ahmed Moualek*, oprichter van de site labanlieuesexprimes.org die dicht bij het Front National staat;
- Michel Guérin*, verantwoordelijk voor de jeugdafdeling van Front National (FNJ), alsmede voor Jeunesses Identitaires en Jeune Dissidence;
- Marc George, oudgediende van Front National, coördinator van de campagne van de Liste antisioniste; had banden met het regiem van Saddam Hoessein;
- Fernand Le Rachinel, ex-drukker voor Front National, liet het materiaal voor de campagne van Dieudonné van zijn pers rollen;
- Frédérique Chatillon, ex-GUD (Groupe d’Union et de Défense), een gewelddadige groep dicht bij Front National; organiseerde in 2008 een reis naar Libanon (voor een tweede ontmoeting met Hezbollah) en Syrië van Dieudonné, Soral, Moualek, Meyssan en George; momenteel de rechterhand van Marine Le Pen...;
- in 2005 gaf Dieudonné een interview aan Novopress, het persbureau van de neofascistische identitairen;
- wellicht een connectie met Jacques Cheminade, vertegenwoordiger in Frankrijk van de fascist Lyndon LaRouche;
- na de moordaanslag op de antifascistische activist Clément Méric publiceerde Dieudonné een interview met Serge Ayoub, de leider van de betrokken neonazi-groep;
- vaste klanten van Dieudonné's Theater van de Gouden Hand - volgens politicicoloog Jean-Yves Camus "epicentrum van de schimmige anti-Joodse scene in Parijs" - zijn de Rassemblement des Etudiants de droite (RED, verbonden aan GUD), Droite socialiste (extreemrechts) en natuurlijk Égalité et Réconciliation van Alain Soral.

Islamisten

- Yahia Gouasmi* (meer over hem onderaan);
- Abdelhakim Sefrioui van het collectief Cheick Yassine (sjeik Yassin), de naam van de ex-baas van Hamas;
- Mahmoud Ahmedinejad, ontving als president van Iran Dieudonné en Gouasmi in 2009;
- UOIF; Dieodonné is van harte welkom op congressen van de Franse islamitische koepel en gaf daar acte de présence tenminste in 2006, 2007 en 2009 (video); zijn kompaan Soral besteedt op zijn site veel aandacht aan de UOIF - omgekeerd ontbreken echter zijn naam en die van Dieudonné op de UOIF-site - en hield met de leider ervan zelfs een aparte conferentie (zie onderaan);
- Hezbollah en Hamas: Dieudonné noemt zichzelf een "humorist van Hamas en Hezbollah" en ontmoette vertegenwoordigers van Hezbollah in Libanon in 2006 en 2008.

Vorig jaar riep Dieudonné christenen op zich te bekeren tot de islam en het zionisme te bestrijden.

Holocaust-ontkenners en andere antisemieten

- Robert Faurisson, een van de fanatiekste ontkenners van de massamoord op de Joden;
- Serge Thion en Pierre Guillaume van de negationistische website Aaargh (Association des anciens amateurs de récits de guerre et d'holocauste), inmiddels gesloten door juridische maatregelen;
- Ginette (of Ghette) Skandrani*, voormalig activist van de Groenen maar daar eruit gezet, die de negationist María Poumier heeft gesteund en voor extreemrechts heeft geschreven.

Katholieke fascisten

- Charles-Alban Schepens* zat bij Renouveau français, een extreemrechtse katholieke splintergroep, bij Front National Bourgogne en bij de Fraternité franco-Serbe (FSS, Frans-Servische Broederschap); steunde de fascistische PSG; maakte reclame voor de Spaanse falangisten, maarschalk Pétain en Charles Maurras van de fascistische Action Française;
- Philippe Laguérie, ouderling bij de Broederschap Sint Pius X, opgericht door aartsbisschop Marcel Lefebvre, een antisemiet en bondgenoot van Front National; het genootschap hield lange tijd de nazi-collaborateur Paul Touvier verborgen en een priester van de club droeg aan hem een requiemmis op; Laguérie doopte in 2008 het derde dochtertje van Dieudonné met Jean-Marie Le Pen als peetvader;
- Emmanuelle Grilli* van Renouveau français, ex-militante van RF (een mij onbekende groep).

Complotgekken

- Thierry Meyssan, oprichter van het aanvankelijk antifascistische netwerk réseau Voltaire; sloeg na 9/11 op hol qua complottheorieën met Israël en de VS als boosdoeners[1] en houdt daarover contact met Iraanse en Syrische, evenzeer verwarde geestverwanten;
- Francesco Condemi*, maker van "Ancien de la LCR, des Verts et militant libertaire", een krankjoreme hutspot van samenzweringen;
- generaal Tlass van het ministerie van Defensie van Syrië, een van de grootste geldschieters van Franse negationisten en fascisten.

Zwarte supremacisten

- Stellio Gilles Robert Capo Chichi, beter bekend als Kémi Séba; leider van de Mouvement des damnés de l'impérialisme (MDI); deed niet mee met de Liste antisioniste omdat hij juist een communitarist is; kreeg gevangenisstraf wegens antisemitisme; op een bijeenkomst in het theater van Dieudonné zou hij Hitlers ideeën over 'ras' hebben geprezen; zat bij Tribu Ka, een club die streeft naar rassenscheiding; was in elk geval in zijn jonge jaren lid van Nation of Islam (NOI), dat het antisemitische boek Negroes at Auction heeft uitgegeven waarin Joden worden aangewezen als de bazen van de slavenhandel.

Anderen

- Ilich Ramírez Sánchez, bekend als topterrorist Carlos the Jackal; Dieudonné richtte een steuncomité voor hem op, al zegt hij braaf dat hij zijn gewelddadige methoden verwerpt; de cabaretier bezocht een rechtszaak tegen Carlos met leden van zijn comité, van wie sommigen de Iraanse vlag op een kledingstuk droegen; vice versa steunt Carlos Dieudonné; contactpersoon is waarschijnlijk Skandrani;
- Claude Maurice Marcel Vorilhon, die zich Raël noemt, een waanzinnige sekteleider die beweert van alles te weten over buitenaards leven en als een zelfverklaarde messias de godsdienst "raëlisme" heeft gesticht; predikt vrije seks en is gelieerd aan Clonaid, een bedrijf dat streeft naar het klonen van mensen; Raël zou Dieudonné in 2006 een "vrai ami" hebben genoemd, maar schijnt zich in 2009 van hem te hebben gedistantieerd, wat logisch lijkt, aangezien Raël zich een zionist noemde en als een ware eindtijdgek de bouw van de Joodse 'derde tempel' op de Tempelberg in Jeruzalem aanmoedigt; maar eind vorig jaar sprak hij weer zijn steun uit (voor de quenelle) en maakte hij duidelijk dat hij 'slechts' een eng genetisch zionisme voorstaat en een Palestijnse staat wenst waar Joden, christenen en moslims vredig samenleven - Israël exit dus;
- Christian Cotten*, lid van het Omnium des libertés (een koepel van sekten); waarschijnlijk gelieerd aan Raël en Scientology;
- Shmiel Mordche Borreman, een tot het judaïsme bekeerde, antizionistische Duitser die woont in Antwerpen; werkt mee aan de krant Haredim van Neturei Karta: orthodoxe Joden die het zionisme een duivelse rebellie tegen de Tora vinden, de stichting van de staat Israël vóór de komst van de messias een misdaad tegen God achten, en een prijs uitreikten aan Ahmadinejad.

(Extreem)links

Verschillende commentatoren spreken van een 'coalitie van extremen' rond Dieudonné en Soral, waaronder uiterst links. Echter, ik heb in de vorige aflevering van deze serie blogs laten zien dat er nauwelijks (nog) aantoonbare steun is uit die hoek, wel een reeks aanwijsbare veroordelingen. In Frankrijk tref ik alleen bij Europalestine, Les Indigènes de la Republique en de stalinistische splinter OCF steun aan voor Dieudonné. Journalist Nabila Ramdani neemt halfslachtig afstand van de man maar blijft de quenelle vergoelijken; soortgelijke laakbare posities worden ingenomen door Diana Johnstone van CounterPunch en in ons land Ellen van de Bovenkamp op de blog van de antropoloog Martijn de Koning. Dan zijn er nog de Belgische PVDA en SAP-Rood die Dieudonné too little, too late veroordelen.

Alain Soral

Over beroepsagitator Alain Soral zou je moeiteloos een boekje kunnen schrijven. Ik haal wat krenten uit de pap van de wikipedia en dit recente stuk en vul een een ander aan. Soral heeft een communistisch verleden, maar zat recenter een flinke periode (2005-2009) bij het Front National. Hij noemt zijn ideologie "links qua arbeid en rechts qua waarden". Dat wordt wel "rood-bruin" genoemd als de waarden extreemrechts zijn, zoals bij Soral met name door zijn extreme afkeer van feministen en Joden, zijn sterke nationalisme en natuurlijk gezien zijn affiniteit met Front National het geval is. Hij verliet de club van de Le Pens overigens omdat hij de islam niet als een gevaar beschouwt[2]. In 2007 richtte hij de denktank annex beweging Égalité et Réconciliation (Gelijkheid en Verzoening) op, waarmee hij diverse (etnische en religieuze) geledingen van de maatschappij wil mobiliseren onder steekwoorden als patriottisme, masculiniteit, waarden, familie, anti-EU en 'antizionisme' (lees: Jodenhaat).
Met Dieudonné, die hij steunt sinds 2005, Chatillon en Meyssan (zie hierboven) ontmoette hij in 2008 vertegenwoordigers van Hezbollah in Libanon. Hij schreef toespraken voor Jean-Marie Le Pen en werkte met jongeren in de voorsteden. Hij deed mee met een voedseluitdeling van het neofascistische Bloc Identitaire.

Soral heeft goede betrekkingen met de Franse moslimkoepel UOIF, in het bijzonder met leider Tarek Oubrou, met wij hij in 2009 een conferentie hield (zie ook hier), beide heren gezeten achter een tafel waarover de Franse vlag was gedrapeerd (video, screenshot rechts). Volgens Caroline Fourest staat Oubrou voor een fundamentalistische islam, maar althans met de mond predikt hij juist aanpassing aan de Franse mores. Anderen betogen met kracht van argumenten dat het duo Soral-Oubrou moslims een verkeerde analyse aanbiedt, met godsdienst als opium voor het volk, en zodoende een zinvolle rebellie tegen de maatschappelijke hiërarchie tegenwerkt. Ik merk daarbij op dat Soral in tegenstelling tot menige linkse organisatie en intellectueel de ernstige rellen in 2005 niet als een tenminste deels politiek gemotiveerde opstand c.q. 'klassenstrijd' kwalificeerde. Soral: "Deze idioten denken nog steeds dat de PS [socialistische partij; K] ze beschermt en dat Le Pen het probleem is". Hij spreekt verder van "gewelddadige buitenbeentjes", "nihilisten" uit "vaderloze gezinnen" in voorsteden waar geen sprake is van "armoede in traditionele zin". De jongeren wordt volgens Soral door SOS Racisme en Ni putes, ni soumises "slachtofferschap" aangepraat of ze worden "geneutraliseerd" door er "marginale rappers, graffiti-kunstenaars en halve criminelen" van te maken, in plaats van "te bevorderen dat ze net als wij behoren tot de Franse stam en in staat zijn te studeren, ondernemingen te beginnen en rustig op te klimmen via niet marginale kanalen".
In dit licht wordt de - op het eerste gezicht curieuze en hybride - steun van zowel Front National als de UOIF voor Dieudonné en Soral begrijpelijk. De quenelle blijkt geen teken van scherp gemikt verzet tegen de gevestigde orde. Eerder integendeel: de ideologen erachter wijzen voor een verscheidenheid aan mistoestanden en onlustgevoelens een aloude zondebok aan - de Joden, aangeduid als "zionisten" - en werken achter de schermen aan hooguit een 'reactionaire revolutie', waarbij de bestaande machts- en bezitsverhoudingen - afgezien van Joodse belangen, EU-regels en andere internationale verdragen - juist worden bestendigd.

Op een UOIF-congres in 2009 lanceerden Gouasmi, Soral en Dieudonné de Liste antisioniste - al stelde een woordvoerder van de UOIF dat men daar niet van op de hoogte was, wat ook Tariq Ramadan beweert; mij lijkt dit erg onwaarschijnlijk.
Soral hekelt  het Joodse gemeenschapsdenken, ziet dat als het model voor elke vorm van fout groepsgedrag en acht het communautarisme in het algemeen een "vergif"; vooral zich en groupe manifesterende homo's en feministen mogen op zijn toorn rekenen. Homoseksueel zijn, à la, maar het tonen van die identiteit is uit den boze (vergelijkbaar met het standpunt van Poetin dus). Vrouwen worden enerzijds door feministen van hun ware aard vervreemd, anderzijds door de verderfelijke consumptiemaatschappij en haar damesbladen tot objecten van begeerte gereduceerd. Vandaar dat Soral de voorkeur geeft aan de islamitische sluier boven de Westerse string. Hij bestrijdt te vuur en te zwaard de organisatie Ni putes, ni soumises (Noch hoeren, nog ondergeschikten), ontstaan in een Franse voorstad waar jonge vrouwen regelmatig werden gehinderd - of erger - door groepen jongens. Soral wrijft deze actiegroep - die hij via een kronkelweg met 'zionisten' in verband brengt... - een doelbewuste stigmatisering van jongens van Arabische komaf aan. Recentelijk liet Soral zijn medewerker Farida Belghoul het volledig valse gerucht verspreiden dat de regering Hollande kinderen op scholen zou laten masturberen en dat jongetjes meisjeskleren moeten dragen en vice versa. De opwinding daarover speelde een zekere rol in de aanloop van een grote demonstratie van ultraconservatieven op 2 februari (gister). Minister van Binnenlandse Zaken Valls zei met het oog daarop: "Alain Soral, door zijn gebruik van internet, de netwerken die hij heeft gecreëerd, verenigt en smeedt tot een verbond een front van extremen zonder precedent".
In een televisieprogramma in 2004 gaf Soral de Joden zelf er de schuld van dat ze door de eeuwen heen zijn gehaat en gediscrimineerd. Hij opperde dat een "psychopathologie", iets dat "grenst aan een geestesziekte" in het judaïsme de oorzaak is. Later stelde hij dat zijn opmerkingen uit hun verband werden gerukt. In zijn boek CHUTe ! Éloge de la disgrâce (2006), dat ik niet ken, schijnt hij over deze materie verder uit te wijden. Zelfs aan zijn vertrek bij Front National wist Soral nog een antisemitische draai te geven. En trouwens, antisemitisme bestaat eigenlijk niet, volgens hem. Vorig jaar publiceerde Soral een foto waarop hij de quenelle uitvoert voor het grote holocaust-monument in Berlijn, dat volgens hem is gebouwd "om de Berlijnse bevolking, het grootste slachtoffer van de oorlog, te vernederen". Veel gerespecteerde commentatoren in Frankrijk zijn het erover eens dat Soral is bezeten door Jodenhaat.
Zelfs op een doorgeplaatst stukje van een antizionist op de Facebook-pagina van het Nederlands Palestina Komitee wordt Soral omschreven als "beslist" een "antisemiet", die "de Palestijns zaak exploiteert om de sympathie van ongeschoolde jongeren te winnen" en (met Dieudonné) als "het ergste wat de Palestijnse zaak in decennia is overkomen".

Yahia Gouasmi

De Liste antisioniste werd in 2009 formeel opgericht door Yahia Gouasmi, een propagandist voor het Iraanse regiem in Frankrijk, volgens een Joodse hacker van de site van Dieudonné zelfs het hoofd van de propagandavleugel in het land. Deze halal-slager, Fransman van Algerijnse komaf, leider van de Sjiitische Federatie van Frankrijk, is de baas van het centrum Zahra in Grande Synthe bij Duinkerke dat goed in de slappe was zit, met een eigen kanaal voor filmpjes - op dit moment bovenaan een video met Alain Soral waarin de Syrische junta wordt verdedigd en waarin overigens het standpunt van Tariq Ramadan inzake Syrië wordt bekritiseerd. Die federatie is er van beschuldigd het Israëlisch-Arabische conflict in het Midden-Oosten in Frankrijk te importeren.
Gouasmi bezorgde Dieudonné een ontmoeting met de toenmalige president Ahmadinejad van Iran, ongetwijfeld in het kader van fondsenwerving voor de anzionistische partij. Hij is verdacht geweest van een mislukte moordaanslag op een tegenstander van de Iraanse revolutie, maar werd vrijgesproken. Op Zahra-tv figureerde ook Kémi Séba (zie hierboven) maar die is nu niet meer op de site te vinden. Ook zette men Michel Lelong in het zonnetje, een medestander van holocaust-ontkenner Roger Garaudy en Hezbollah - voor die terroristische organisatie sowieso zeer veel reclame. Men schonk positieve aandacht aan de rood-bruine splintergroep Parti solidaire français (PSF) en aan Ahmed Moualek (zie hierboven).
Verslaggever Jean-Noël Coghe van RTL noemt Gouasmi onder de naam "Yazid" veelvuldig in zijn boek Le Blues du reporter (Le Castor Astral, 2002) als een man met een enorm netwerk die van zeer veel op de hoogte is omtrent Iran en Algerije. Of hij direct bij de uiterst gewelddadige FIS betrokken was, staat niet vast. Wel heeft hij volgens Coghe gezegd[3]: "Alle islamitische groepen zijn solidair. Er bestaan twee takken. De eerste heeft een religieus karakter, de verbreiding van het geloof. De tweede is actie. De gewapende groepen. Het doel is hetzelfde. We leven in Frankrijk, maar we helpen onze broeders [lees: de gewapende strijders]. We moeten de islamitische boodschap verspreiden in de onteigende moslim-naties die het slachtoffer zijn van satan: Israël, de Verenigde Staten. We gaan vreedzaam om met degenen die ons ons werk laten doen. We antwoorden met geweld op degenen die ons onderdrukken, ons gevangen zetten."

Disclaimer:

Omdat ik voornamelijk put uit artikelen die zijn verschenen in 2009, kunnen verschillende genoemde personen inmiddels hun contact met Dieudonné hebben beëindigd of herzien.

Bronnen:

Les étranges amitiés de Dieudonné
Door Abel Mestre en Caroline Monnot, Le Monde, 24 februari 2009

Comment Dieudonné est devenu antisémite
Door Marc Caen. Slate.fr, 7 mei 2009

Dieudonné tel qu’il est
Antifa, Le Grand Soir, 1 juni 2009

Dieudonné, ses amis, son public, ses obsessions
Conspiracy Watch, 27 februari 2009

Dossier Conspirationnisme: La bande à Dieudo: Ex-gauchos, néofachos, via la théorie du complot
Alternative Libertaire, 1 november 2009

Yahia Gouasmi, ce Nordiste dans l’ombre de Dieudonné
Daily Nord, 29 november 2009

Pour qui roule le Parti Anti Sioniste?
Door Karlomann, Le Huffington Post France, 31 oktober 2009

J'ai rencontré Ahmed Moualek et Agnès Soral…
Door Jonathan-Simon Sellem, JSS News, 16 januari 2014

De affaire Dieudonné: nieuw antisemitisme in Frankrijk?
Door Christian Laine, Grenzeloos, 17 januari 2014

Hacker website Dieudonné: "Joden moeten stoppen met hun belagers de andere wang aan te bieden"
Brabosh.com, 22 december 2013

France’s politics of hatred: Move towards traditional family values risks being hijacked by anti-Semites and homophobic nationalists
Door John Lichfield, The Independent, 3 februari 2014

The online politics of Alain Soral
Door Evelyne Pieiller, Le Monde Diplomatique, november 2013

[...] This leaves the victory of neoliberalism still to be explained, including its ideological hold over the amoral left. He thinks it’s an American-Zionist plot. [...] He believes that Jews are at the root of these conspiracies, linked to the rapacious US — it’s the old accusation that they are rootless cosmopolitans intent on the accumulation of capital; banks are Jewish, the press is Jewish, the destruction of national unity is Jewish. Soral hates them obsessively and sees them everywhere. He says his views are anti-Zionist, and oppose Israeli policy — but they are straight anti-Semitism, not support for the Palestinians, or mere provocation. He republishes classic works of anti-Semitism under his Kontre Kulture imprint (Edouard Drumont, Jewish France) [...]

< Vorige deel | volgende deel >

Noten

[1] Uit een peiling (video) in 2006 rolde dat ruim de helft van de ondervraagde moslims geloofde dat 9/11 doorgestoken kaart was en een opzetje van de VS en Israël.

[2] Integendeel op zijn site etaleert hij op een pagina waarop aandacht wordt besteed aan Tarik Oubrou van het UOIF, het boek Jérusalem dans le Coran (2012) van sjeik Imran Hussein (Frans: Hosein) en hij maakt in een video speciaal reclame voor dat boek. Op zijn site Égalité et Réconciliation staat opmerkelijk veel over deze sjeik (omgekeerd lijkt Hussein zich van Soral te distantiëren en zich door hem slechts strategisch omarmd te achten). Hussein is een islamitische eindtijdgek, die gelooft dat door een leger uit Khorasan met zwarte vlaggen uiteindelijk de dajjal (satan), die in de laatste dagen vanuit Jeruzalem - waarschijnlijk vanaf de herbouwde 'derde tempel', maar dit heb ik niet bij hem nageplozen - heerst over de wereld, zal worden verslagen, waarna de islam als wereldreligie zal zegevieren. De mate waarin deze fabel leeft onder islamisten en de mobiliserende kracht ervan met betrekking tot de jihad in met name Syrië, wordt te weinig onderkend.
Hosein legt omstandig uit, alsof hij kinderen een verhaal vertelt (video's hier en hier en hier), dat de duivel, c.q. antichrist de "kinderen van Israël" zal doen geloven dat hij de messias is. En passant stelt hij dat David een moslim was, koning van de islamitische staat Israël. Net als Salomon, genaamd Suleiman. Onder diens bewind beleefde het land een Gouden Eeuw, maar de inwoners gingen zondigen en werden door Allah uit het heilige land verdreven (soera  17). Hij besluit het eerste deel van deze 11-delige videoserie met de mededeling dat hij dieper zal ingaan op zijn boek "Jeruzalem in de koran". De dajjal zal heersen vanaf een eiland bij het heilige land, engelen zullen hem beletten Mekka en Medina binnen te komen. De dajjal heerst eerst via Engeland, dan via Amerika en vervolgens - maar niet voor lang - via Israël. Israël is nu de superpower. De dajjal regeert vanuit Jeruzalem en lijkt een nieuwe Gouden Eeuw teweeg te brengen. En het Israëlische volk roept op tot oorlog en het bouwen van de muur. Maar alles zal snel ineenstorten, met het hele financiële systeem. De imam El Mahdi zal komen om de dajjal te doden; dit zal gebeuren als het water van het meer van Galilea droog is komen te staan. En inderdaad: de waterstand van het meer is lager dan ooit, de Israëlische ingenieurs verwachten dat het zeer binnenkort droog zal vallen. De Mahdi zal de mensen de baia'a (bay'ah - de eed die ook de Moslimbroederschap kent) laten afleggen en zich bekend maken enzovoorts.
Er komt een groot leger uit het noorden van Syrië, dat Allah zal laten verzwelgen door een aardverschuiving. Volgens Hussein was de grote tsunami de eerste van drie grote aardbevingen die de komst en overwinning van de Mahdi aankondigen. Dan, als je zwarte vlaggen ziet komen uit de richting van Khorasan, sluit je aan bij dat leger onder leiding van de Mahdi om de eindoverwinning te bevechten tot het Jeruzalem heeft veroverd. 

Hussein: "Het geeft niet als niemand ons gelooft, want wij weten het, het aftellen is begonnen! Er is nog maar een heel korte tijd voordat het heilige land is heroverd. Issa [Jezus als moslim; K] zal de islam herstellen in Israël en over het land heersen als een rechtvaardige heerser. De profetie zal worden vervuld en de Gouden Eeuw zal worden hersteld."

[3] Zie hier: "Tous les groupes islamiques sont solidaires. Il existe deux branches. La première a un caractère religieux, de propagation de la foi. La deuxième est action. Les groupes armés. L’objectif est le même. Nous vivons en France, mais nous aidons nos frères. Nous devons diffuser le message islamique aux déshérités des nations musulmanes victimes du Satan : Israël, Etats Unis. Nous agissons pacifiquement avec ceux qui nous laissent œuvrer. Nous répondons par la force à ceux qui nous oppriment, nous emprisonnent."

Deze blog is op 4 februari op enkele details gecorrigeerd een aangevuld.

Toegevoegd oktober 2014:

Banned Comedian [Dieudonné] and Incendiary Essayist [Soral] Form Controversial New Political Party in France
Door Etienne Rouillon, Vice News, 23 oktober 2014

According to Mediapart, which obtained a copy of the organization's bylaws, the new party is to be named Réconciliation Nationale. [...] [Soral] appeared in videos posted online, which he uses as a growing platform for his controversial ideas. According to Mediapart, Soral's political organization today counts over 12,000 members.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten