blogspot visitor

26 november 2012

Universiteit Cambridge onderzoekt singulariteit: vormt kunstmatige intelligentie een gevaar?


In de beklemmende documentaire TechnoCalyps van de Belgische filmer en kunstenaar Frank Theys over het transhumanisme komen enkele misselijkmakende, 'demonische' types aan het woord, zoals de Amerikaanse neuroloog Robert White die het hoofd van een aap transplanteerde op het lichaam van een andere aap en gefascineerd was door het verhaal van de schepping van het monster van Frankenstein; en Richard Seed, die letterlijk zegt desnoods over lijken te gaan om mensen te kunnen klonen. Let op (vanaf 7:00) het schilderij De val der opstandige engelen (1562) van Pieter Bruegel de Oude. De sympathisanten met het transhumanisme zijn inderdaad bezeten van een naïef, utopistisch materialisme en - zo paradoxaal als het is - van een 'bekrompen hybris' die op hebzuchtige en ook verder weinig fijngevoelige mensen een hypnotiserende uitwerking heeft.
Op moment van dit schrijven in delen 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 op Youtube te zien.
TechnoCalyps op DVD (vanaf 8 euro).

Onderzoek naar potentieel gevaar kunstmatige intelligentie

Nu.nl, 26 november 2012

'Professor in de filosofie Huw Price van de Universiteit van Cambridge gaat samen met Martin Reece (astrofysicus) en Jaan Tallinn (Skype) onderzoek doen naar de mogelijke risico's van kunstmatige intelligentie - mede geïnspireerd door ideeën van de wiskundige en auteur van SF-romans Vernor Vinge.'

Technocalyps schept huiveringwekkend toekomstbeeld
Door Ulrik van Tongeren, Ravage Digitaal, juli 2008

'Tien jaar werkte Frank Theys aan TechnoCalyps, een filmdocumentaire over een nakende transhumane samenleving waarbij de mens niet langer het enige of intelligentste wezen op aarde zal zijn. Het apocalyptische perspectief lijkt overtuigender dan het utopische.
[...] Eigenlijk vliegt TechnoCalyps in het laatste deel flink uit de bocht. Hoe de lichaamsoverschrijdende religie samengaat met de wetenschap levert allerlei bizarre theorieën op. [...] Het is dan ook moeilijk om uit deze informatieve grabbelton zinnige ideeën te scheiden van krankzinnige theorieën. Niettemin passeren provocerende ideeën de revue die tot nadenken aanzetten. Vooral in het tweede deel van TechnoCalyps wordt soms een angstaanjagend en overtuigend toekomstbeeld geschetst.'

'TechnoCalyps' is een goede term[1], omdat het letterlijk betekent: 'bedekkende techniek' of 'versluierende technologie' van het Griekse καλύπτειν (kalúptein, bedekken, omhullen). Waarlijk Mens-zijn verdwijnt, evenals de natuur, achter of gaat zelfs teloor in of als een kunstmatige omhulling (steeds flexibeler en ruimtelijker scherm) - dat paradoxaal en mysterieus misschien op een gegeven moment alleen weer een vorm van natuur wordt[2]. Maar het zou ook een hel kunnen zijn: mens-zijn verworden tot een absoluut narcistische en volledige opsluiting in zichzelf, het 'andere' als bron van vreugde en kennis verdrongen[3], een collectieve psychose in vol bedrijf; K][4]

Meer over de documentaire in noot[5] hieronder.

Technological Singularity
Door VernorVinge, VISION-21 Symposium, 1993/2003

'[...] In the 1950s very few saw it: Stan Ulam paraphrased John von Neumann as saying: 'One conversation centered on the ever-accelerating progress of technology and changes in the mode of human life, which gives the appearance of approaching some essential singularity in the history of the race beyond which human affairs, as we know them, could not continue.' Von Neumann even uses the term singularity, though it appears he is thinking of normal progress, not the creation of superhuman intellect. (For me, the superhumanity is the essence of the Singularity. Without that we would get a glut of technical riches, never properly absorbed.)'

Vinge's eerste essay over de technologische singulariteit, gepubliceerd in 1983, droeg de intrigerende, aan de opening van het evangelie van Johannes herinnerende titel 'First Word'; zie de referenties bij het stuk van 1993. Vinge's novelle 'True Names' (waarin hij het concept technological singularity lanceert) is van 1981, toevallig bijna gelijktijdig met Mulisch' De compositie van de Wereld (1980).

Artificial intelligence - can we keep it in the box?
Door Huw Price en Jaan Tallinn, The Conversation, 6 augustus 2012

'We know how to deal with suspicious packages - as carefully as possible! These days, we let robots take the risk. But what if the robots are the risk? Some commentators argue we should be treating AI (artificial intelligence) as a suspicious package, because it might eventually blow up in our faces. Should we be worried?
[...] Asked whether there will ever be computers as smart as people, the US mathematician and sci-fi author Vernor Vinge replied: 'Yes, but only briefly'. He meant that once computers get to this level, there's nothing to prevent them getting a lot further very rapidly. Vinge christened this sudden explosion of intelligence the 'technological singularity', and thought that it was unlikely to be good news, from a human point of view.'

The Cambridge Project for Existential Risk
Door Huw Price, Martin Rees en Jaan Tallinn [van Skype], University of Cambridge, april 2012

'Many scientists are concerned that developments in human technology may soon pose new, extinction-level risks to our species as a whole. Such dangers have been suggested from progress in AI, from developments in biotechnology and artificial life, from nanotechnology, and from possible extreme effects of anthropogenic climate change. The seriousness of these risks is difficult to assess, but that in itself seems a cause for concern, given how much is at stake. [...]
The Cambridge Project for Existential Risk - a joint initiative between a philosopher, a scientist, and a software entrepreneur - begins with the conviction that these issues require a great deal more scientific investigation than they presently receive. [...]
- Huw Price is Bertrand Russell Professor of Philosophy at University of Cambridge.
- Martin Reece is Emeritus Professor of Cosmology & Astrophysics, Cambridge.
Jaan Tallinn is one of the founders of Skype. He does not work for, consult to, own shares in or receive funding from any company or organisation that would benefit from this article. He is a donor to the Singularity Institute' [cursivering door mij; K - Het Singularity Institute is verwant aan de Singularity University van de Amerikaanse futuroloog en technogoeroe Ray Kurzweil, die populair is in toonaangevende kringen van techneuten. Zie ook de 'Singularity FAQ' van dit instituut.]

Vervolg literatuurlijst helemaal onderaan deze blog.

Noten

[1] Geheel tegen de zienswijze van de bedenker van het woord in (zie het begin van deel 13), die juist de technologie ziet als het middel waarmee de heil brengende transformatie van mens en wereld, zoals in vele religies voorzegd, verwerkelijkt kan worden, zij het niet door God, maar door de mens zelf.

[2] Vergelijk aangaande de mogelijkheid dat er uiteindelijk weer (alleen) 'een vorm van natuur' ontstaat, de vraag die Vernor Vinge zich stelt in zijn beroemde artikel 'Technological Singularity' (1993/2003): 'But would the result be self-aware? Or perhaps self-awareness is a necessary feature of intelligence only within a limited size range?'

En zie noot[##] in een eerdere blognotitie.

[3] 'Het andere', in het bijzonder de natuur, zal zich echter zeker blijven laten gelden, omdat er altijd onvoorziene neveneffecten ontstaan van de noodzakelijk op wetenschappelijke modellen gebaseerde technologie. Dus: bugs & virussen (zowel biologische als technische), storingen, ontsporingen, bevingen, branden, crashes enzovoorts. Een model kan niet anders zijn dan een versimpeling van de werkelijkheid. Een van de fatale misvattingen van deze tijd - waardoor de mens steeds meer afgesneden raakt van de natuur en leeft in een wereld van nabootsingen - is dat in brede kring, helaas ook onder groepen filosofen, het wezenlijke onderscheid tussen 'origineel' en 'beeld' niet wordt onderkend en dat het wetenschappelijke model van de wereld wordt beschouwd als de wereld zelf. (Hiermee bedoel ik geenszins dat men geen gebruik moet maken van en geen rationele beslissingen kan en zelfs behoort te nemen mede op grond van wetenschappelijke modellen, zoals van klimaatverandering, maar dat het levensgevaarlijk wordt als modellen worden verabsoluteerd.) Vergelijk mijn zijsprong over de icoon in noot[5] hieronder.

[4] Wat betreft de mogelijkheid dat de 'technocalyps' het tegenovergestelde van een hemelrijk in het leven zal roepen: een indringende dystopische intuïtie omtrent een wereld van virtualiteit en tot leven gewekte ingevroren mensen is het tv-drama Cold Lazarus (1996) van Dennis Potter, waarin het gereanimeerde - cryogeen geconserveerde - hoofd van een schrijver wordt gestimuleerd herinneringen op te halen, maar blijkt niets liever te willen dan... eindelijk de dood te vinden (verkrijgbaar op DVD).
Een ouder en beroemder voorbeeld is de roman The Machine Stops (1909!) van E.M. Forster. Alle materiële en geestelijke behoeften van mensen worden vervuld door een gigantische technotoop[#], 'The Machine'. Los daarvan op het aardoppervlak leven kunnen en willen mensen op een gegeven moment niet meer. De pleuris breekt uit als de machine haperingen begint te vertonen en geleidelijk stilvalt. Het loont de moeite de samenvatting van de plot te lezen: overeenkomsten met onze tijd springen in het oog; en als de aarde op den duur te heet wordt om buiten ruimten met airconditioning te leven, is Forsters beeld van de toekomst zelfs huiveringwekkend ter zake.
[#] Later toegevoegd: het begrip "technotoop" is van de Franse socioloog Jacques Ellul (La Technique ou l'enjeu du siècle, 1954). Zie bijvoorbeeld het artikel "Murw gebeukt door de machine", De Groene Amsterdammer nr. 13, 26 maart 2014.
'Cyborgs' zullen ongetwijfeld nieuwe vormen van pijn en/of lijden gaan ervaren (zie verder bijvoorbeeld hier en hier en hier - waar terloops het veelzeggende zinnetje staat: 'Ultimately, both PC and Mac users feel the pain of PC problems').

Wilde associatie: het 'om zich heen grijpende, op een zichzelf construerend nano-netwerk geënt bewustzijn' maakt de mensheid mogelijk niet 'alwetend, alziend en almachtig', maar wikkelt haar in een gigantische en totale, gek makende verwarring stichtende veil of ignorance - een kosmische variant van wat wordt opgeroepen in deze sf-parodie van David Barr Kirtley op het concept van John Rawls.
Vergelijk noot[5] bij een eerdere blognotitie.

Vergelijk verder deze passage in Vernor Vinge's artikel 'Technological Singularity': 'If the Singularity can not be prevented or confined, just how bad could the Posthuman era be? Well... pretty bad. The physical extinction of the human race is one possibility.[...] Yet physical extinction may not be the scariest possibility. Think of the different ways we relate to animals. A Posthuman world would still have plenty of niches where human-equivalent automation would be desirable: embedded systems in autonomous devices, self-aware daemons in the lower functioning of larger sentients[*]. (A strongly superhuman intelligence would likely be a Society of Mind with some very competent components.) Some of these human equivalents might be used for nothing more than digital signal processing. Others might be very humanlike, yet with a onesidedness, a dedication that would put them in a mental hospital in our era. Though none of these creatures might be flesh-and-blood humans, they might be the closest things in the new environment to what we call human now.'
[*] Dit doet denken aan wat Harry Mulisch zegt over de 'ultimitieven' in De Compositie van de Wereld (1980), pagina 399: 'Voor de vorming van het metabewustzijn (...) moeten de apparaten dus een gat overlaten, waarin de resterende destinaties van de ultimitieven passen. Dit gat is ontdekt door J.R. Lucas.' Waarover Gerrit Krol opmerkt: 'Het gat is dan een stelling van het Gödelse soort - een stelling die waar is, maar niet kan worden bewezen. Gödel heeft aangetoond, dat in formele systemen zulke stellingen bestaan. En omdat een computer een formeel systeem is, bevat hij een stelling waarvan wij kunnen zien dat ze waar is, terwijl de computer dat zelf niet kan zien.'
[Een raakpunt met religieuze apocalyptische visioenen heeft deze opmerking van Vinge:] 'The most nightmarish form of a hard takeoff might one arising from an arms race, with two nation states racing forward with their separate "manhattan projects" for superhuman power. The equivalent of decades of human level espionage might be compressed into the last few hours of the race, and all human control and judgment surrendered to some very destructive goals.'

[Ibid:] 'A mind that stays at the same capacity cannot live forever; after a few thousand years it would look more like a repeating tape loop than a person. (The most chilling picture I have seen of this is Larry Niven's story 'The Ethics of Madness'.) To live indefinitely long, the mind itself must grow... and when it becomes great enough, and looks back... what fellow-feeling can it have with the soul that it was originally?' [cursiveringen door mij; K]

[5] Treffend typeert de techniek-historicus David F. Noble in de documentaire (deel 13 vanaf 1:45) het Westerse technologische project, in het bijzonder genetische manipulatie (inclusief klonen) en de ruimtevaart, als door en door bijbels geïnspireerd of tenminste zo beleefd en - zij het meestal verhuld - 'verkocht' door ambitieuze wetenschappers. Een illustratie van deze stelling is het bizarre 'gebed' van een informaticus in het begin van deel 14, dat doet denken aan de geloofsbelijdenis van de Zweedse 'kerk', inclusief zendingsdrang, van het Kopimisme en het credo 'informatie is vrij' van de politieke stroming die zich Piratenpartij noemt.
Harry Mulisch speculeert in De compositie van de wereld (1980) vanuit zijn eigen systeem over een fundamentele verbondenheid van christendom en techniek.

Later toegevoegd: Rüdiger Sünner geeft een mooie beschrijving van Keltische gebedshuisjes, mogelijke vroege voorlopers van de latere kerken en kathedralen: 'Ich wurde in mein Inneres gelenkt, in einen geistigen Raum, zu dem die Stimmen der Aussenwelt nur noch aus weiter Ferne klangen. Ich war nicht mehr ausgegossen in die Natur, erlebte Göttliches nicht mehr in Sonnen-, Mond- und Sternenbewegungen, sondern wurde auf einen Ichkern gestossen, schloss mich ab und trat in Kontakt mit inneren Bildern und Gedanken. Gleichwohl war ich nicht gänzlich von der Natur abgeschnitten, wie etwa in einer gotischen Kathedrale, die das Sonnenlicht nur durch farbige Fenster hineinlässt, Gerüche mit  Weihrauch vertreibt und den Raum mit Orgelmusik füllt.'
Die latere gebedshuizen van het christendom kan je zien als media-installaties (waarbij het bereik van de afzender voor het altaar en op de preekstoel nog beperkt was tot dat van de menselijke stem) die een gemeenschap van mensen geheel afsnijden van de natuur en laten opgaan in een bedachte en gemaakte kosmos. Een opmerkelijk raakpunt met de 'eredienst aan de computer' voor het beeldscherm zijn de icoon en de avatar (neergedaalde, vlees geworden God). Icoon komt van het Griekse woord voor 'gelijkenis, afbeelding'; vergelijk noot[3] hierboven. Wellicht was 'de kerk' - qua erdoor verbonden gelovigen 'het lichaam van Christus' genoemd - in zijn streng georganiseerde, 'heidenen' en natuur usurperende, Romeinse vorm een essentiële fase in een proces van controle (denk ook aan 'processie') dat kan leiden tot het volledige ingaan van de mens in een technologisch lichaam, zich bevindend in een eveneens kunstmatige omgeving.

Treffend en in het licht van mijn speculatie mogelijk onbedoeld profetisch schrijft Sünner over deze kerk: 'Nach römischer Auffassung war [...] das Verhältnis von Mensch und Gott primär ein Rechtsverhältnis: Der Gläubige hatte zum "Richterstuhl Gottes" emporzuschauen, vor dem er sich angesichts der Erbsünde ständig rechtfertigen musste. Bußgelder und Ablassbriefe bildeten eine Kasuistik von Sünden und Satisfaktionen mit einer bis ins Detail gehenden Leistungs-Wert-Taxierung, die eher an Strafpraxis als an Spiritualität erinnerte. All dies stand im Widerspruch zur Mission der iro-schottischen Mönche, die Naturverbundenheit und den Weg von Herzenseinsicht und freiwilligem Glauben befürworteten.' [einde toevoeging]

Ook de overeenkomsten en verschillen tussen het geloof in een 'techno-rapture' en het Hindoeïsme (belicht vanaf 4:20 van deel 14) zijn interessant: zie ook mijn oude blognotitie 'Avatars en ikonen'. Een deskundige op dit vlak, de wiskundige Sadaputa Dasa (Richard L. Thompson) oordeelt (begin van deel 15): 'All effort to develop external technology, ultimately benefits something other than the self of the individual.' Daar zou hij nog wel eens groot gelijk in kunnen hebben. Hier een lezing van hem.


Daarentegen kent het boeddhisme, dat juist poneert dat er geen 'zelf' is, min of meer logischerwijs weinig reserves ten aanzien van de technologie. In deel 15 (vanaf 4:50) laat Frank Theys zien hoezeer de dalai lama wetenschap en techniek omhelst; met een niet al te plezierig lachje om zijn eigen boude uitspraak, zegt Tenzin Gyatso dat hijzelf nog wel eens zou kunnen reïncarneren in een computer. Kritische noten betreffende het tantrische boeddhisme en de huidige trend in gewelddadige films en games worden gekraakt door de godsdienstonderzoekers Victor en Victoria Trimondi in de analyse 'Wie es noch niemals in der Weltgeschichte gekracht hat; Die Gefahr einer globalen Kriegerkultur' (2002).


In deel 15 vanaf 6:15 besteedt Theys aandacht aan het gegeven dat volgens de profeet Mohammed God kan worden gekend door middel van wetenschap. Inderdaad bevordert de theocratie Iran al vanaf Khomeini enthousiast diverse vormen van wetenschappelijk onderzoek (wat niet wegneemt dat op universiteiten de meest dwaze theorieën worden verkondigd, vooral in de menswetenschappen); denk in deze tijd aan de ontwikkeling van kernenergie en mogelijk een atoombom in dat land.


Eveneens boeiend is dat aan de weg timmerende figuren onder AI-wetenschappers, onder wie Marvin Minsky, de magische zin (reeks letters) overgeleverd hebben gekregen waarmee de legendarische golem - een door rabbi Löw kunstmatig tot stand gebrachte mens -, die zou zijn verstopt in een synagoge in Praag, opnieuw tot leven gewekt zou kunnen worden aan - daar heb je het weer - het einde der tijden; en het associatieve verband dat de theologe Anne Foerst (deel 16 vanaf 4:05), legt met het maken van een intelligente, zeg maar 'bezielde' robot. Foerst zegt zelfs dat ze het interessant vindt 'that this element is so strong in the AI-community' (waarbinnen zij werkt). Het verhaal, aldus Foerst, gaat in een bepaalde versie verder, dat de tot leven gewekte golem de letter 'aleph' uitwist van het laatste woord van een spreuk op zijn voorhoofd: 'God de heer is waarheid (ameth)', zodat er komt te staan: 'God de heer is dood (meth)'. Omdat volgens het schepsel, nu de mens zelf leven heeft gecreëerd naar zijn eigen evenbeeld, hij zichzelf zal aanbidden, zoals hij eerder God - dixit de golem - aanbad omdat Hij naar Zijn evenbeeld de mens had geschapen.
Dit roept associaties op met Nietzsche's 'dood van God' en met verhalen omtrent de antichrist en Ahriman à la Rudolf Steiner. Denk hierbij tevens aan Mulisch' De Procedure (1998), draaiend om kabbala, golem, DNA-code en de Eobiont - een tot leven gewekt stukje aanvankelijk dode materie. En natuurlijk met Mary Shelley's Frankenstein.

Globaal ontstaat de indruk dat op dit onderzoeksterrein voornamelijk mannen gedreven worden door een manische begeerte om langs technologische weg (met een connotatie van machtswellust) voor elkaar te krijgen wat een vrouw natuurlijkerwijs kan baren: nieuw leven, een intelligent 'kind' of 'nakomeling'; het scheppen van een (nieuw) lichaam (vergelijk wat ik hierboven zeg over kerk en icoon), dat Leonardo da Vinci als schilder van de Mona Lisa nog een mysterie liet blijven, maar als technisch genie juist sterke impulsen gaf.

De groteske speculaties van Frank J. Tipler (in deel 17) hebben een raakvlak met Mulisch' ideeën in de korte teksten Het Ene en Het licht: de singulariteit - bij Mulisch in genoemde beschouwingen niet in de zin van de technologische singulariteit, Tipler legt dat verband wel expliciet - of oerknal en/of end crunch als iets dat zowel ruimte als tijd transcendeert en creëert en zich daarom in zekere zin overal en op elk moment voltrekt. En het Punt Omega (van Teilhard de Chardin) doet vagelijk denken aan de Codex, de 'oerformule', in De compositie van de wereld, maar daarbij stelde Mulisch zich voor zover ik het goed heb begrepen geen goddelijke, hemelse sfeer voor bevolkt met herrezen en tegelijk prenatale zielen. Het rijk der ideeën en de chora bij Plato zijn andere visioenen van de ultieme oorsprong. 

Harry Mulisch schrijft in Voer voor psychologen: 'Zoals de God het zijn van het nietbestaan is, zo is de mens het zijn van het nietbestaan - maar bij de mens is dit gemaskerd; en dit masker is zijn bestaan.'
Volgens deze cryptische filosofische antropologie - waarmee ik het ten principale oneens ben - staat er inzake het transhumanisme en de vermeende singulariteit eigenlijk niets wezenlijks op het spel; ook al vindt er volgens Mulisch een mutatie plaats in het samenstel van natuur, mens en cultuur, welbeschouwd is dit 'slechts' de metamorfose van een veelheid van maskers in een globaal (aarde omspannend) masker. Mulisch zou misschien instemmen met de dubbelzinnige formulering: 'niets verandert wezenlijk'.
Misschien echter sla ik hierboven de plank mis en bekommerde Mulisch zich wel degelijk om het lot van de mens, in het bijzonder de menselijke creativiteit, de kunsten. Rudy Cornets de Groot meende althans: 'Evenals Rilke, evenals Akelei [een personage uit Het Zwarte Licht (1956), een verhaal dat eindigt met een Apocalyps; K] kiest Mulisch voor de mensen en niet voor de techniek.'

Later toegevoegd: Er bestaat een betekenisvol raakvlak tussen de filosofie van de sociopaat Ayn Rand en het transhumanisme: het geloof in de eindeloos maakbare mens, waarbij vele aanhangers reikhalzend uitzien naar de verregaande en doorgaans als een sprong in de evolutie voorgestelde verbinding van mens, kunstmatige intelligentie, biotechnologie, nanotechnologie en internet (de zogenaamde 'singulariteit'). Zie het artikel 'Transhumanism and the philosophy of Ayn Rand' op Transhumanism.org. En vergelijk de vermelding van de Extropians-mailinglist bij het credo [sic] van een libertarische Rand-adept; iets dergelijks hier.
Denk verder aan Rands bewondering voor een lijken-aan-stukken-snijdende seriemoordenaar en aan de Amerikaanse neuroloog Robert White die dol was op het verhaal van het monster van Frankenstein -, te zien in de documentaire Technocalyps; en de 'ahrimanische cirkel' is rond.
Zie ook 'It’s Alive!! Ray Kurzweil, AI, and Frankentelligence': "If real is what you can feel, smell, taste and see, then 'real' is simply electrical signals interpreted by your brain. Morpheus in The Matrix. [...] no one should be surprised if, rather than being slaves to the whims of their human masters, sentient machines–especially if they are designed to be smarter, stronger and faster than their puny human overlords–decide to focus on their own priorities. This was Dr. Frankenstein’s disastrous miscalculation."


Zie ook m'n blognotities:
Kritische geluiden over de singulariteit
Brein-machine-interfaces: heikele ethiek
Hersenen worden manipuleerbaar: roekeloos onderzoek
Teilhard, technologie & wederopstanding
De iPad, Dalí en de grote metamorfose
De i-tablet als raakvlak van virtualiteit en lichamelijkheid
Beeldschermcultuur verzwakt mogelijk empathie
Facebook: mensonwaardig of mensvormig?
'Mensen gaan steeds meer lijken op computers'
Leidt Web 2.0 tot beangstigend collectivisme?

De geboorte van de Homo Googlens

Google als metabewustzijn
De toekomst volgens Mulisch

Kladblognotities over de blog
Avatars en iconen 

Later toegevoegd:

Apocalypse Soon: Meet The Scientists Preparing For the End Times
Door Sophie McBain, New Republic, 3 oktober 2014


Superintelligence by Nick Bostrom. Will the human quest for artificial intelligence end in disaster?
Door Tom Chivers, The Telegraph, 10 augustus 2014

In The Matrix zijn wij batterijen voor de machine
Door Maurits Martijn, De Correspondent, medio juni 2014

Stephen Hawking: 'Transcendence looks at the implications of artificial intelligence - but are we taking AI seriously enough?'
Door Stephen Hawking, The Independent, 1 mei 2014


Google’s Grand Plan to Make Your Brain Irrelevant
Door Marcus Wohlsen, Wired, 27 januari 2014

Universities, IBM join forces to build a brain-like computer 
Universities News, 3 oktober 2013

These Guys Are Teaching Computers How to Think Like People 
Door Daniela Hernandez, Wired, 10 oktober 2013 

Computers could soon work like the human brain 
Door Ellie Zolfagharifard, MailOnline, 8 augustus 2013

How Ray Kurzweil Will Help Google Make the Ultimate AI Brain
Door STeven Levy, Wired, 25 april 2013

Stephen Hawking bij organisatie tegen dreiging robots
Trouw, 9 januari 2013

'Robopocalypse'-project van Steven Spielberg uitgesteld
Door Annelies De Becker, De Morgen, 10 januari 2013

In de amygdala-hoek; Het verzet tegen de breincultuur groeit
De Groene Amsterdammer, 6 februari 2013 (abonnement vereist)

We hebben een brein, maar we zijn veel meer dan dat. Toch worden problemen gereduceerd tot een kwestie van neuronen in ons hoofd. Het determinisme en de versimpeling van de neuro-cultuur roepen steeds meer weerstand op.

Robo-Renaissance: Ethical Implications of Kurzweil’s “Singularity” as it Concerns Human Identity
DonaMajicShow, 27 november [jaar onbekend]

Dodelijke robots die zelf hun handelingen bepalen, willen we dat?
Door Marco Visser, Trouw, 28 november 2012


Mind-Controlled Artificial Limbs Fusing Man and Machine Coming Next Year
Door Adam mann, Wired. 29 november 2012 


Zie ook deze video van een Europees, soortgelijk project.

Wetenschappers integreren lcd-scherm in contactlens
Nu.nl, 9 december 2012 


Expert: Supreme Court Case on Patenting Human Genes Will Likely inflict "Devastating Harm on the American People"
Door Steve Rosenfeld, interview met Daniel Ravicher, 7 december 2012


AlterNet talks to the lead attorney fighting efforts to patent human breast and ovarian cancer genes.


U.S. Spies See Superhumans, Instant Cities by 2030
Door Noah Schachtman, Wired, 10 december 2012


The Internet of Everything: Let's Get This Right
Door John Chambers, Wired Insights Contributors, 14 december 2012


Google neemt futurist Ray Kurzweil aan
Nu.nl, 15 december 2012

'Computers beschikken binnen vijf jaar over zintuigen'
Nu.nl, 17 december 2012

Verlamde vrouw bestuurt kunsthand met hersenen
Trouw, 17 december 2012

Het Humanity 2045 Project: zinnig of onzinnig?
Visionair, 17 augustus 2012

Is Google Making Us Stupid? What the Internet is doing to our brains
Door Nicholas Carr, The Atlantic, juli/augustus 2008

Stephen Hawking: "The development of full artificial intelligence could spell the end of the human race"
Door Rorty Cellan-Jones, BBC News, 2 december 2014 

AI, Transhumanism, Merging with Superintelligence + Singularity Explained
Interview met Susan Schneider, The Antidote, 2015

Is de dood straks een keuze?
Door Ronja Hijmans, Nieuwsuur, 19 januari 2018

[...] Niet armoede of klimaatverandering, maar de dood is het grootste probleem van de mens. Een probleem dat is op te lossen met techniek. Tenminste als het aan de transhumanisten ligt.
[...] Techniekfilosoof Peter-Paul Verbeek, ook verbonden aan de Universiteit Twente, denkt mee over de ethische implicaties van het onderzoek bij de ratten. "Een technologie waarmee je het functioneren van de hersenen kunt aansturen, doet nogal wat. Onze hersenen zijn eigenlijk het fundament van wie wij zijn als mens, onze identiteit schuilt erin. Als een lerende chip wordt toegevoegd aan ons eigen vermogen om te leren dan grijp je eigenlijk in iets heel fundamenteel menselijks in."
[...] "dingen zoals kwetsbaarheid, het onderhouden van liefdesrelaties en vriendschappen, daarin kun je niet alles beheersen. Daarin moet je openstaan voor het toeval. Het is een schraal mensbeeld dat wordt neergezet."

Geen opmerkingen:

Een reactie posten